TTA rapid

TTA Rapid – alternatywa operacji uszkodzonego więzadła krzyżowego

Operacja Tibial Tuberosity Advancement Rapid  (TTA Rapid) jest jedną z dostępnych i powszechnych technik stosowanych przy zerwanym więzadle krzyżowym przednim. Technika operacyjna zastosowana w tej metodzie polega na zmianie kąta zawartego pomiędzy powierzchnią stawową kości piszczelowej (TP Tibial Plateau), a więzadłem prostym rzepki. Zmiana kąta możliwa jest do uzyskania przez osteotomię kości piszczelowej, odsunięcie guzowatości piszczelowej, ustabilizowanie odsuniętej guzowatości poprzez implantację klatki tytanowej i umocowanie jej śrubami tytanowymi do kości. Przestrzeń powstałą po odsunięciu guzowatości piszczelowej można wypełnić pastą hydroksyapatytową w celu skrócenia procesu gojenia.
W wyniku zmiany kąta redukowana jest siła wypychająca bliższą część kości piszczelowej w kierunku doczaszkowym. W obecności braku siły wypychającej obciążany w czasie poruszania się zwierzęcia staw kolanowy pozostaje stabilny. Istotny jest tu fakt, że metoda operacji nie likwiduje niestabilności w trakcie badania palpacyjnego. Metoda jest stosunkowo nowa, została  bowiem opracowana przez dr. Yvesa Samoya z Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu w Gandawie w 2012 roku. Przebieg techniki operacyjnej ilustruje animacja dostępna w filmiku poniżej.

Opieka pooperacyjna jest istotną częścią procedury, która nie powinna być zbagatelizowana, a właściwie prowadzona pozwala na uzyskanie wygojenia kości w miejscu osteotomii.

Do najważniejszych elementów opieki pooperacyjnej należą:

• zabezpieczenie rany operacyjnej przed uszkodzeniem i kontaminacją.
• właściwa zalecona przez lekarza terapia przeciwbólowa pozwalająca na stosunkowo szybką mobilizację uszkodzonej kończyny ograniczy to powstawanie zaników mięśniowych i ograniczeń w używaniu kończyny.
• bezwzględne ograniczenie ruchu w okresie ok 6 tygodni od operacji. Ograniczenie ruchu polega na wprowadzeniu spokojnych spacerów wyłącznie na smyczy. Pojedyncze spacery trwać powinny ok 5-10 minut. Ilość i częstotliwość spacerów dostosowywana jest indywidualnie. Pomiędzy 6 tygodniem, a 3 miesiącem zwiększamy stopniowo aktywność psa jednak cały czas do spacerów wykorzystujemy smycz. Po 3 miesiącach wykonujemy kontrolne zdjęcie RTG i jeżeli przebieg gojenia jest prawidłowy pozwalamy na poruszanie się bez smyczy przez kilka minut po każdym spacerze zwiększając stopniowo aktywność.